تهویه مطبوع: مزایا، مشکلات و جایگزینها
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۹۰۴۸۸
فرارو- بخش اعظم سیاره زمین در ماه جاری تحت افزایش دمای بی سابقه به شدت گرم شد. شهر فینیکس در ایالت آریزونا رکورد دمای ۴۳.۳ درجه سانتی گراد در روز را شکست. دره مرگ کالیفرنیا بالاترین دمای خود را داشت. یک فرودگاه در سواحل ایران با شاخص گرمای ۶۶ درجه سانتی گراد مواجه شد در حالی که پکن شاهد افزایش ۳۵ درجه سانتی گرادی دما در روز بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرارو به نقل از گاردین، موجهای گرمای ظالمانه در نتیجه بحران آب و هوایی مکرر و شدیدتر شده اند روندی که انتظار میرود ادامه یابد و میتواند به نسبت سرعت گذار از سوختهای فسیلی بدتر شود. برای رهایی از گرما افراد به طور فزایندهای به تهویه مطبوع روی میآورند. بر اساس نتیجه تحلیل سال ۲۰۲۰ میلادی گروه تحقیقاتی مستقل Climate Central تعداد دستگاههای تهیه مطبوع در جهان ممکن است تا سال ۲۰۵۰ میلادی تا ۲۴۴ درصد افزایش یابد و طبق دادههای آژانس بین المللی انرژی تقاضا برای آن در امریکا میتواند تا ۵۹ درصد افزایش یابد.
افزایش دسترسی به تهویه مطبوع میتواند جان انسانها را نجات دهد. به هر حال در ایالات متحده گرمای شدید تنها کشندهترین شکل آب و هوای شدید است، اما ممکن است با معایبی نیز همراه باشد.
در ادامه به چالشهای امروز و سالهای آینده نگاه کرده و برخی از جایگزینها برای تهویه مطبوع را ذکر میکنیم:
میلیاردها نفر به تهویه مطبوع دسترسی ندارند و هزنیههای انرژی بسیار زیاد استخرید و راه اندازی فناوری مرتبط با تهویه مطبوع ممکن است گران باشد و همین موضوع اغلب دسترسی به آن را برای جوامع فقیر در ایالات متحده و در سطح جهان غیر قابل دسترس میسازد. در ایالات متحده تحقیقات نشان میدهند که خانوارهای کم درآمد به احتمال زیاد به فناوری تهویه مطبوع دسترسی ندارند. نتیجه مطالعهای صورت گرفته در سال ۲۰۱۹ میلاید نشان داد که بین ۱.۸ تا ۴.۱ میلیارد نفر در کشورهای در حال توسعه که به طور مرتب دماهای بالا و خطرناک را تجربه میکنند به فناوری خنک کننده دسترسی ندارند.
"ناراسیمها رائو" استاد سیستمهای انرژی در دانشگاه ییل میگوید: "در بسیاری از نقاط جهان و در بسیاری از کشورها ما نگران این هستیم که افرادی که بیشتر به تهویه مطبوع نیاز دارند به آن دسترسی نداشته باشند".
استفاده از تهویه مطبوع هم چنین به شبکههای برق فشار وارد میکند. این امر میتواند خطرناک باشد. نتیجه مطالعهای تازه نشان میدهد که اگر یک موج گرمای پنج روزه و قطع برق به طور همزمان در شهر فینیکس رخ دهد بیش از ۵۰ درصد از جمعیت فعلی ۱.۴ میلیونی آن شهر ممکن است در بخش اورژانس بستری شوند. بسیاری در تلاش هستند تا سیستمهای تهویه مطبوع را مقرون به صرفهتر کنند و قابلیت اطمینان بخشی شبکههای برق را بهبود بخشند. با این وجود، مشکل دیگری نیز وجود دارد: استفاده از تهویه مطبوع زمین را گرم میکند.
دستگاههای تهویه مطبوع انرژی زیادی مصرف میکنند. طبق گفته آژانس بین المللی انرژی از هم اکنون تا سال ۲۰۵۰ میلادی فناوریهای خنک کننده از جمله دستگاههای تهویه طبوع بزرگترین عامل دامن زننده به تقاضای انرژی در حال رشد خواهند بود که یک مشکل فزاینده است، زیرا بخش عمده انرژی جهانی در حال حاضر از سوختهای فسیلی تامین میشود.
دادههای S&P Global Commodity Insights نشان میدهد که ایالات متحده رکورد تابستانی خود را برای مصرف روزانه گاز حداقل در دو نوبت جداگانه شکست و مصرف ناشی از کار تهویه مطبوع یکی از عوامل کلیدی آن است.
اکثر مدلهای تهویه مطبوع به استفاده از مواد شیمیایی گرم کننده سیاره برای خنک کردن هوا نیاز دارند. متداولترین مبردهای مورد استفاده در تهویه مطبوع هیدروفلوئوروکربنها (HFCs) هستند که گازهای گلخانهای قوی میباشند که هزاران برابر موثرتر از دی اکسید کربن در به دام انداختن گرما میباشند.
برخی از دستگاههای تهویه مطبوع از مبردهای سازگار با آب و هوای هیدروفلورولفین (HFOs) استفاده میکنند اگرچه این مبردها هنوز هم میتوانند آسیبهای زیست محیطی ایجاد کنند. جایگزینهای دیگر شامل آمونیاک و پروپان است، اما هر دو در صورت نشت میتوانند برای انسان مضر باشند.
شرکتها هم اکنون از انواع جدیدتر مبردها مانند R-۳۲ استفاده میکنند که یک هیدرو فلوروکربن است که تقریبا نیمی کمتر از مبردهای سنتی که برای تهویه مطبوع استفاده میشدند سیاره زمین را گرم میکند.
کارشناسان میگویند با به کارگیری استراتژیهای دیگر برای کاهش دما در خانهها میتوانیم عوارض محیطی تهویه مطبوع را کاهش دهیم و به افراد این امکان را خواهیم داد که بدون گرم شدن سیاره زمین خنک بمانند.
فناوریهای خنک کننده بیش تری که در مصرف انرژی صرفه جویی میکنند وجود دارندیکی از پر سر و صداترین فناوریهای تهویه مطبوع پمپهای حرارتی الکتریکی هستند که قادر هستند خانهها را گرم و خنک کنند. این دستگاهها در روزهای گرم هوای گرم را از خانه بیرون رانده و هوای خنک را به داخل میکشانند.
این فناوریها نسبت به سیستمهای تهویه مطبوع سنتی از لخاظ مصرف انرژی بسیار کارآمدتر هستند. هم چنین برای کار کردن به مبرد بسیار کم تری نیاز دارند. دستگاههای تهویه مطبوع سنتی و پمپهای حرارتی هر دو خانهها را با کاهش مستقیم دمای هوا و هم چنین با بیرون کشیدن رطوبت از هوا خنک میکنند.
با این وجود، ترکیب این دو فرآیند باعث میشود که آن دستگاهها به شدت ناکارآمد باشند. اکنون پژوهشگران در حال کار بر روی توسعه فناوریهای جدیدی هستند که این دو عملکرد را برای افزایش کارایی از هم جدا میکند. برخی از مدلها از خشک کنندههای فیزیکی موادی که رطوبت را جذب میکنند به جای فرآیندهای انرژی زا برای بیرون کشیدن رطوبت از هوا استفاده میکنند.
بهبود بهره وری انرژی کولر گازی بسیار مهم است. طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی در سال ۲۰۱۸ میلادی میانگین هوا کمتر از نصف بهترین فناوری موجود کارآمد بود. مدلهای کم بازده که اغلب در خانوادههای کم درآمد یافت میشوند برای اجرا به مصرف برق بیش تری نیاز دارند که همزمان باعث گر شدن آب و هوا و گرانتر شدن مصرف آن میشود.
گزینههای بیشتر برای خنک کنندههاسایر فناوریهای رایج میتوانند نقش عمدهای در خنک سازی خانهها داشته باشند. رائو استاد دانشگاه ییل میگوید برای مثال، فنها بسیار ارزانتر و با مصرف انرژی بسیار کم تری در مقایسه با دستگاههای تهویه مطبوع هستند. آنها هم چنین میتوانند به طور شگفت انگیزی به خصوص در محیطهای گرم و خشک موثر باشند. او میگوید:"در برخی موارد آنها میتوانند تا ۲ درجه سانتی گراد از شدت گرما بکاهند".
رائو هم چنین در حال مطالعه ظرفیت بالقوه استفاده از رطوبت گیرها به عنوان یک فناوری خنک کننده گسترده است، زیرا میتوانند وضعیت را در مناطق گرم و با هوای خفه بهبود بخشند.
او میگوید:"در بمبئی شهری که من اصالتا از آنجا هستم میتوانید از شر خشک شدن هوا با استفاده از رطوبت گیر خلاص شوید. در خانه من هوا بسیار گرم و مرطوب است، اما من به زیرزمینی میروم که تهویه هوا ندارد و صرفا مجهز به رطوبت گیر است و هنوز هم بسیار خنکتر از نقاط دیگر میباشد".
در گرمای هوای گرم و خشک یکی دیگر از فناوریهای مفید کم مصرف از نظر انرژی خنک کننده هوا است که به عنوان خنک کننده باتلاقی نیز شناخته میشود. این دستگاهها از یک فن برای گردش مجدد هوا در یک ماده خنک و مرطوب استفاده کرده و سپس هوای تازه مرطوب و خنک را به داخل خانه پخش میکنند. خنککنندههای باتلاقی مانند رطوبت گیرها و فنها مقرون به صرفه و کارآمد هستند و به طور گسترده در دسترس میباشند.
با این وجود، راههایی نیز با استفاده از فناوری سطح پایین برای خنک نگهداشتن خانهها وجود دارند. برای مثال، میتوان ساختمانها را برای پایین نگه داشتن دما بهتر طراحی کرد.
"ویوک شانداس" استاد جغرافیا در دانشگاه ایالتی پورتلند که تاثیرات تغییرات آب و هوایی در مناطق شهری را مطالعه کرده میگوید:"یکی از استراتژیهای مهم عایق بندی و نارسانا کردن است".
او میافزاید: "اغلب از دستگاههای تهویه مطبوع در داخل خانهها به ویژه خانههای قدیمیتر استفاده میکند خانههایی که عایق بندی نشده اند و یا شکافهای پنجرهها و درها که گرمای شدید بیرون میتواند از طریق آن وارد ساختمان شود برطرف نشده است". در نتیجه، ساکنان ممکن است مجبور شوند دستگاه تهویه مطبوع را در بالاترین تنظیمات برای خنک کردن بیشتر محیط قرار دهند تا دمای داخل خانه را پایین نگه دارند.
شانداس میگوید که عایق بندی کردن میزان نیاز به تهویه مطبوع برای حفظ دما در درجه راحت ماندن در محیط را کاهش میدهد و باعث کاهش مبلغ پرداختی قبض برق میشود و همزمان میزان انتشار گازهای گلخانهای را نیز کاهش خواهد داد.
برخی از خانهها نیز با موادی ساخته شده اند که گرما را جذب میکنند. شانداس میگوید ساکنان خانههای متحرک و تریلرها که اغلب با فولاد یا آلومینیوم ساخته میشوند اغلب در برابر گرمای شدید آسیب پذیرتر هستند. رائو میگوید در جنوب آسیا و سایر بخشهای جنوب جهانی سقفهای فلزی که اغلب در محلههای فقیرنشین یافت میشوند رایج هستند، زیرا ارزان قیمت میباشند. او میگوید:"کاربرد ورق آلومینیومی برای سقف بدترین کاری است که از نظر گرما و جذب حرارت میتوانید انجام دهید".
با این وجود، برخی از مواد مورد استفاده در ساخت خانهها مانند آجر و سنگ میتوانند گرما را با سرعت بیشتری جذب و آزاد کنند. بهبود در دسترس بودن و مقرون به صرفه بودن چنین موادی میتواند جان انسانها را در گرمای شدید نجات دهد.
خانهها به ویژه سقفها را نیز میتوان برای کاهش دمای داخلی با رنگ سفید رنگ آمیزی کرد. ساختمانهای زیر سقف سفید درمواجهه با اشعههای خورشید خنک میمانند، زیرا بین ۶۰ تا ۹۰ درصد نور خورشید منعکس میشود. هم چنین، میتوان ساختمانها را با در نظر گرفتن تهویه برای دماهای پایینتر طراحی کرد. برای مثال، میتوان بادگیرها را برای کشیدن نسیم خنک به داخل خانه ساخت. قرار دادن حوضچههای آب در زیر آن میز میتواند سازهها را موثرتر سازد.
در مورد سایه وضعیت چگونه است؟سایه میتواند تفاوت زیادی در داخل خانه و خارج از آن ایجاد کند. به گفته شانداس برای مثال، عمل ساده کشیدن پردههای مات و بسته میتواند به کاهش دمای داخل خانه کمک کند.
جوامع میتوانند همان استراتژی را با کاشت درخت در سراسر محلهها به کار گیرند. شانداس میگوید: "ما میدانیم که محلههای درختی میتوانند تا ۱۵ درجه خنکتر از محلههای بدون درخت باشند". درختان و سایر گیاهان را میتوان بر روی پشت بامها نصب کرد تا به عایق بندی ساختمانها از هوای گرم بیرون کمک کند. شانداس میگوید این استراتژیها به ویژه در مناطق گرم شهری که به دلیل جذب فراوان انرژی حرارتی توسط بتن است مناطقی که بهطور نامتناسبی توسط افراد رنگین پوست کم درآمد اشغال شده اند مفید خواهند بود.
آیا میتوانیم از شر تهویه مطبوع خلاص شویم؟کارشناسان میگویند حذف تهویه مطبوع از جهان کاری خطرناک خواهد بود. رائو میگوید:"بعضی از نقاط جهان وجود دارند که واقعا نمیتوان بدون تهویه مطبوع در آنجا کار و زندگی کرد نقاطی که در معرض آب و هوای بسیار بدی دارند".
با این وجود، استفاده استراتژیک از روشهای دیگر برای خنک کردن جوامع میتواند هزینهها و انتشار گازهای گلخانهای را کاهش دهد. هم چنین این کار میتواند هزینهها و انتشار گازهای گلخانهای را کاهش داده و هم چنین میتواند تاثیر ضربهای ناشی از تهویه مطبوع را کاهش دهد. در مناطق بسیار متراکم اجرای آنها میتواند دمای هوای بیرون را ۱ درجه سانتی گراد افزایش دهد.
شانداس میگوید استراتژیهای مختلف در زمینههای مختلف بهترین کارکرد را خواهند داشت. او میافزاید: "ما نیاز به یافتن راه حلهای موثر مختلف داریم که از نظر اجتماعی و سیاسی خوشایند بوده و در درازمدت پایدار باشند".
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل دستگاه های تهویه مطبوع گاز های گلخانه ای درجه سانتی گراد تهویه مطبوع تهویه مطبوع ایالات متحده استراتژی ها نیاز دارند گرمای شدید ساختمان ها برای مثال دستگاه ها فناوری ها رطوبت گیر داخل خانه خنک کننده عایق بندی آب و هوای برای خنک خنک کنند آب و هوا محله ها مبرد ها هم چنین خانه ها بیش تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۹۰۴۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظم جایگزین چین و آن چه آمریکا باید از آن بیاموزد
فرارو- الیزابت اکانومی؛ رئیس بخش مطالعات آسیا در شورای روابط خارجی آمریکا است. او مشاور ارشد وزیر بازرگانی چین در دولت بایدن و عضو ارشد در موسسه هوور در دانشگاه استنفورد بوده است.
به گزارش فرارو به نقل از فارین افرز؛ در حال حاضر جاهطلبی "شی جین پینگ" رئیس جمهور چین برای دوباره شکل بخشیدن به جهان غیر قابل انکار است. او میخواهد شبکه اتحادهای واشنگتن را منحل کرده و آن چه از آن تحت عنوان "ارزشهای غربی" یاد میکند را از نهادهای بین المللی حذف نماید. او میخواهد دلار جایگاه فعلی اش در اقتصاد جهانی را از دست بدهد. در نظم چند قطبی جدید مدنظر شی، نهادها و هنجارهای جهانی تحت تاثیر مفاهیم چینی در مورد امنیت و توسعه اقتصادی مشترک، ارزشهای چینی درباره حقوق سیاسی تعیین شده توسط دولت و فناوری چینی قرار خواهند گرفت. در آن شرایط چین دیگر نیازی به جنگ برای رهبری نخواهد داشت و در هدف تعیین شده شی، نقش محوری چین تضمین خواهد شد.
شی در سخنرانی دسامبر گذشته خود گفته بود: "چین یک کشور بزرگ با اعتماد به نفس، باز و فراگیر است که بزرگترین بستر همکاریهای بین المللی را ایجاد نموده و راهنمای اصلاح نظام بین المللی بوده است". او مدعی شد که برداشت اش برای نظم جهانی "جامعهای با آینده مشترک برای بشر" از "ابتکار عمل چینی" به "اجماع بین المللی" تبدیل شد و با اجرای چهار برنامه چینی تحقق مییابد: ابتکارعمل کمربند و جاده، ابتکارعمل توسعه جهانی، ابتکارعمل امنیت جهانی و ابتکارعمل جهانی تمدن.
در خارج از چین چنین سخنرانیهای دلپذیری عموما به خصوص از جانب مقامهای امریکایی نادیده گرفته میشوند. علت مشخص است: به نظر میرسد تعداد زیادی از برنامههای چین در حال شکست یا عقب نشینی هستند. بسیاری از همسایگان چین به واشنگتن نزدیک میشوند. هم چنین اقتصاد چین متلاطم است. علاوه بر آن سبک دیپلماسی گرگ جنگجو ممکن است شی را راضی کند، اما از این طریق چین تعداد دوستان اندکی در خارج از کشور به دست خواهد آورد.
پیشنهادهای چین به بسیاری از کشورهایی که از نظم کنونی ناامید هستند و به حاشیه رانده شدهاند قدرت میبخشد. ابتکارعملهای چین توسط یک استراتژی عملیاتی جامع با منابع خوب و منضبط پشتیبانی میشوند. این موضوع باعث جلب حمایت کشورهای غیر دموکراتیک از چین از طریق عضویت در سازمانهای چند جانبه شده است. چین موفق شده خود را عامل تغییرات خوشایند نشان داده و در عین حال ایالات متحده را به عنوان مدافع وضعیت موجودی که کمتر کسی آن را دوست دارد نشان دهد.
دستور بازی پکن با یک چشم انداز کاملا تعریف شده از نظم جهانی دگرگون شده آغاز میشود. دولت چین خواهان سیستمی است که نه تنها بر اساس چند قطبی گرایی بلکه براساس حاکمیت مطلق ساخته شده باشد. امنیت از این دیدگاه ریشه در اجماع بین المللی و منشور سازمان ملل دارد. حقوق بشر تعیین شده توسط دولت بر اساس شرایط هر کشور خواهد بود و توسعه به عنوان "کلید اصلی" برای همه راه حلها قلمداد میشود. در چنین ایده آلی از سوی چین جهان شاهد پایان سلطه دلار آمریکا خواهد بود. این دیدگاه به گفته پکن در تضاد کامل با سیستمی است که ایالات متحده از آن حمایت میکند.
پکن مدعی است که چشم انداز ترسمی آن کشور منافع اکثریت مردم جهان را پیش میبرد. چشم انداز چین طوری طراحی شده است که تقریبا برای همه کشورها قانع کننده باشد. کشورهایی که دموکراتیک نیستند انتخابهای شان تایید خواهد شد. کشورهایی که دموکراتیک هستند، اما در زمره قدرتهای بزرگ نیستند صدای بیشتری در نظام بین الملل به دست خواهند آورد و سهم بیش تری از مزایای جهانی شدن خواهند داشت. حتی قدرتهای اصلی دموکراتیک نیز میتوانند به این موضوع فکر کنند که آیا سیستم فعلی برای مقابله با چالشهای امروزی مناسب است یا آن که چین چیز بهتری برای ارائه دارد.
شاید ناظران در امریکا بخواهند چشم شان را بر روی این واقعیت ببندند که نارضایتی از نظم بین المللی کنونی باعث ایجاد مخاطبانی در جهان شده که نسبت به پیشنهادهای چین رویکرد بازتری از خود نشان داده و از آن استقبال میکنند. نادیده گرفتن این موضوع از سوی سیاستگذاران امریکایی و غربی امری خطرناک خواهد بود.
برای بیش از دو دهه چین به "مفهوم امنیتی جدید" اشاره کرده است که هنجارهایی مانند امنیت مشترک، تنوع سیستم و چند قطبی گرایی را در بر میگیرد. در سالیان اخیر چین به این باور رسیده که توانایی پیشبرد چشم انداز خود را به دست اورده است. به همین منظور شی در اولین دهه زمامداری خود برنامههای جهانیای را ارائه کرد از جمله ابتکارعمل کمربند و جاده در سال ۲۰۱۳، ابتکارعمل توسعه جهانی در سال ۲۰۲۱ و ابتکارعمل جهانی امنیت در سال ۲۰۲۲ میلادی. هر یک از آن ابتکارعملها به نحوی در پیشبرد تحول نظام بین المللی و مرکزیت چین در آن نقش دارند. برنامه ابتکارعمل کمربند و جاده بستری برای پکن بود تا ضمن استفاده از ظرفیت مازاد صنعت ساخت و ساز چین به نیازهای زیرساختی اقتصادهای نوظهور و با درآمد متوسط رسیدگی کند.
ابتکارعمل توسعه جهانی به طور گسترده تری بر توسعه جهانی تمرکز دارد و چین را کاملا در جایگاه راننده قرار میدهد. چین در این راستا از طریق سازمانهای همکاری مشترک از پروژههای در مقیاس کوچک حمایت میکند که به کاهش فقر، اتصال دیجیتال، تغییرات آب و هوا و سلامت و امنیت غذایی میپردازند. این اقدام اولویت پکن برای توسعه اقتصادی به عنوان مبنایی برای حقوق بشر را ارتقا میدهد. برای مثال، یک سند دولتی در مورد این برنامه کشورهای دیگر را متهم میکند که "مسائل توسعه را با تاکید بر حقوق بشر و دموکراسی" به حاشیه رانده اند.
ابتکارعمل امنیت جهانی به عنوان سیستمی برای ارائه "خرد چینی و راه حلهای چینی" برای ترویج "صلح و آرامش جهانی" قلمداد شده است. به گفته شی هدف از این ابتکارعمل آن است که از کشورهایی حمایت شود که ذهنیت جنگ سرد و یکجانبه گرایی را رد میکنند و معتقد به حل اختلافات از طریق گفتگو و مشورت بوده و از عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر حمایت میکنند. در پشت این لفاظیها واقعیت آن است که چنین ابتکارعملی با هدف پایان دادن به سیستمهای اتحاد ایالات متحده، ایجاد امنیت به عنوان پیش شرط توسعه و ارتقای حاکمیت مطلق و امنیت تفکیک ناپذیر طراحی شده است یا این تصور که امنیت یک کشور با هزینه دادن دیگر کشورها تامین نشود. چین و روسیه از این مفهوم برای توجیه حمله روسیه به اوکراین استفاده کردهاند و استدلال میکنند که حمله مسکو به اوکراین برای متوقف کردن ناتو که در حال گسترش قلمرو به سوی روسیه بود امری ضروری بوده است.
با این وجود، استراتژی شی سال گذشته و با انتشار طرح تمدن جهانی در ماه مه ۲۰۲۳ تکمیل شد و این ایده را پیش میبرد که کشورهایی با تمدن و سطوح توسعه متفاوت مدلهای سیاسی و اقتصادی متفاوتی خواهند داشت.
این استراتژی مدعی است که دولتها حقوق را تعیین میکنند و هیچ کشور یا مدلی وظیفه کنترل گفتمان حقوق بشر را ندارد. همان گونه که "کین گانگ" وزیر خارجه سابق چین گفت:"هیچ مدل واحدی برای حمایت از حقوق بشر وجود ندارد". بنابراین، از دیدگاه چینی یونان با سنتهای فلسفی و فرهنگی و سطح توسعه خاص خود ممکن است تصور و عملکرد متفاوتی نسبت به چین نسبت به حقوق بشر داشته باشد، اما از دید زمامداران چین هر دو به یک اندازه معتبر هستند. رهبران چین سخت کار میکنند تا کشورها و موسسات بین المللی را وادار به پذیرش چشم انداز جهانی خود کنند. استراتژی آنان چند سطحی است: انعقاد قراردادهای مهم با کشورها، ادغام ابتکارعملها یا اجزای آنها در سازمانهای چند جانبه و گنجاندن پیشنهادات آنها در نهادهای حاکمیتی جهانی.
چین برخلاف ایالات متحده سرمایه گذاری زیادی در منابع دیپلماتیک لازم برای بازاریابی ابتکارعملهای خود انجام میدهد. آن کشور بیش از هر کشور دیگری سفارتخانه و دفاتر نمایندگی در سرتاسر جهان دارد و دیپلماتهای چینی اغلب در کنفرانسها سخنرانی میکنند و جریانی از مقالات را در مورد ابتکارعملهای مختلف چین در رسانههای خبری محلی منتشر میکنند.
این دستگاه دیپلماسی توسط شبکههای رسانهای چینی به همان اندازه گسترده حمایت میشود. برای مثال، CGTN شبکه خبری بین المللی چین دو برابر شبکه خبری امریکایی "سی ان ان" دفاتر خارجی دارد و "شین هوا" سرویس خبری رسمی چین بیش از ۱۸۰ دفتر در سراسر جهان دارد.
کارشناسان آلمانی فاش ساختند که فناوری هواوی باعث مسدود شدن وب سایتها در ۱۷ کشور جهان شده است. هرچه دولتها هنجارها و فناوریهای چینی که آزادیهای سیاسی و مدنی را سرکوب میکنند بیشتر بپذیرند پکن بیشتر میتواند حقوق بشر جهانی در نظام بین المللی کنونی را تضعیف کند.
علاوه بر این، شی نقش دستگاه امنیتی چین را به عنوان یک ابزار دیپلماتیک افزایش داده است. ارتش آزادیبخش خلق چین نیز در حال انجام مانورها با تعداد فزایندهای از کشورها و ارائه آموزش به نظامیان در سراسر جهان است. برای مثال، سال گذشته چین بیش از ۱۰۰ مقام نظامی ارشد را از تقریبا ۵۰ کشور آفریقایی و اتحادیه آفریقا برای شرکت در سومین مجمع صلح و امنیت چین و آفریقا به پکن دعوت کرد.
چین استراتژی خود را با صبور بودن و فرصت طلبی تقویت کرده است. پکن منابع انبوهی را برای ابتکارعملهای خود فراهم میکند و به دیگر کشورها درباره تداوم حمایت بلند مدت خود اطمینان خاطر میدهد و مقامهای چینی را قادر میسازد تا در صورت بروز فرصتها به سرعت عمل کنند. برای مثال، پکن برای اولین بار نسخهای از ابتکارعمل جاده ابریشم سلامت را در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد، اما توجه کمی به آن جلب شد. با این وجود، در سال ۲۰۲۰ آن کشور از پاندمی کووید-۱۹ برای دمیدن جان تازهای به آن پروژه استفاده کرد. شی نطق مهمی در مجمع جهانی بهداشت ایراد کرد و چین را به عنوان مرکزی برای منابع پزشکی معرفی کرد.
ابتکارعمل کمربند و جاده چشم انداز ژئواستراتژیک و اقتصادی را در بسیاری از مناطق آفریقا، جنوب شرقی آسیا و به طور فزایندهای در آمریکای لاتین تغییر داده است. برای مثال، هواوی ۷۰ درصد از تمام قطعات زیرساخت مخابراتی اینترنت نسل چهارم آفریقا را فراهم میکند.
بخشی از این که چرا تلاشهای پکن در حال گسترش است به این موضوع ارتباط دارد که سیستم کنونی تحت رهبری ایالات متحده در بسیاری از نقاط جهان محبوبیت ندارد. آن کشور سابقه خوبی در مواجهه با چالشهای جهانی مانند پاندمی ها، تغییرات آب و هوایی، بحرانهای بدهی یا کمبود مواد غذایی ندارد که همگی به طور نامتناسبی بر آسیب پذیرترین افراد سیاره تاثیر میگذارند. بسیاری از کشورها بر این باورند که سازمان ملل و نهادهای آن از جمله شورای امنیت توزیع قدرت در جهان را به اندازه کافی بازتاب نمیدهند. نظام بین الملل نیز توانایی حل مناقشات طولانی مدت یا جلوگیری از منازعات جدید را اثبات نکرده است و ایالات متحده به طور فزایندهای خارج از نهادها و هنجارهایی که به ایجاد آنها کمک کرد عمل میکند: اعمال تحریمهای گسترده بدون تایید شورای امنیت، کمک به تضعیف نهادهای بین المللی مانند سازمان تجارت جهانی و در دوران دولت ترامپ خروج از توافقهای جهانی.
سرانجام، چارچوب بندی دورهای واشنگتن از نظام جهانی به عنوان سیستمی که بین خودکامهها و دموکراسیها تقسیم شده است بسیاری از کشورها از جمله برخی از کشورهای دموکراتیک را از خود بیگانه میکند.
حتی اگر چشم انداز چین به طور کامل محقق نشود آن کشور میتواند از این نارضایتی برای دستیابی به پیشرفت قابل توجهی در تحقیر مادی نظام بین المللی فعلی استفاده کند مگر آن که جهان جایگزین معتبری داشته باشد.
بنابراین، ایالات متحده باید به شدت حرکت کند تا خود را به عنوان نیرویی برای تغییر سیستم معرفی نماید. . دورنمای امریکا باید با پیشبرد یک انقلاب اقتصادی و تکنولوژیکی آغاز شود که چشم انداز دیجیتال، انرژی، کشاورزی و سلامت جهان را به شیوههایی فراگیر تغییر دهد و به رفاه جهانی مشترک کمک نماید. واشنگتن برخی از بلوکهای سازنده این چشم انداز را از طریق شورای تجارت و فناوری ایالات متحده و اتحادیه اروپا، چارچوب اقتصادی هند و اقیانوس آرام و مشارکت برای سرمایه گذاری در زیرساخت جهانی به کار گرفته است.
اقتصادهای نوظهور و کشورهای غیر دموکراتیک از چشم انداز امریکا طرد شده اند. در نتیجه، واشنگتن باید ترتیبات منطقهای مشابه آن چه را که با شرکای آسیایی و اروپایی خود ایجاد کرده برای آن کشورها نیز در دستور کار قرار دهد. کشورهای بیش تری باید وارد شبکههایی شوند که واشنگتن ایجاد میکند تا زنجیرههای تامین قوی تری ایجاد کند مانند آن چه که توسط قانون تراشه ایجاد شده است. هم چنین، برای کشورهایی مانند کامبوج و لائوس که از ترتیبات موجود مرتبط مانند چارچوب هند و اقیانوس آرام کنار گذاشته شده اند باید راهی به منظور عضویت در نظر گرفته شود. این کار باعث میشود ردپای توسعه امریکا گسترش یافته و مسیر متفاوتی را در مقابل مسیر چین به دیگر کشورها ارائه دهد.
هوش مصنوعی یک فرصت منحصر به فرد برای ایالات متحده ارائه میکند تا رویکردی جدید و فراگیرتر را نشان دهد. همان طور که کاربردهای کامل آن مورد توجه قرار میگیرد هوش مصنوعی به هنجارهای بین المللی جدید و نهادهای بالقوه جدید نیاز دارد تا اثرات منفی آن را محدود کنند. ایالات متحده باید با کشورهایی غیر از متحدان و شرکای سنتی خود برای تدوین مقررات هوش مصنوعی وارد تعامل شود. این تلاش مستلزم آن است که واشنگتن به طور موثرتری از بخش خصوصی و جامعه مدنی ایالات متحده استفاده کند همان طور که چین از شرکتهای دولتی و بخش خصوصی خود برای پیشبرد ایتکارعمل هایش استفاده کرده است.
در نهایت، برای جلوگیری از اصطکاک غیر ضروری ایالات متحده باید به تثبیت روابط ایالات متحده و چین از طریق تعریف زمینههای جدید همکاری، گسترش تعامل جامعه مدنی، کاهش لفاظیهای بی مورد خصمانه، مدیریت استراتژیک سیاست خود در قبال تایوان ادامه دهد.
چین درست میگوید: نظام بین المللی نیاز به اصلاح دارد". با این وجود، پایههای این اصلاح به بهترین وجه در صراحت، شفافیت، حاکمیت قانون و مسئولیت پذیری رسمی است که مشخصههای دموکراسیهای مبتنی بر بازار در جهان است. نوآوری جهانی و خلاقیت لازم برای حل چالشهای جهان در جوامع باز به بهترین وجه رشد میکند. شفافیت، حاکمیت قانون و پاسخگویی رسمی پایه و اساس رشد اقتصادی سالم و پایدار جهانی است و نظام کنونی اتحادها اگرچه برای تضمین صلح و امنیت جهانی ناکافی است، اما به مدت بیش از هفت دهه به جلوگیری از وقوع جنگ بین قدرتهای بزرگ جهان کمک کرده است. چین هنوز نتوانسته اکثریت مردم کره زمین را متقاعد کند که نیات و توانایی هایش برای شکل دادن به قرن بیست و یکم مورد نیاز است.